مقالات
تفاوت سیستم های تهویه مطبوع مستقل و مرکزی
بهمن
امروزه سیستم های تهویه مطبوع زیادی با تنوع کاربری، عملکرد و قیمت های متفاوت تولید شده و به بازار عرضه می شوند. شرکت های تولید کننده این سیستم ها توجه زیادی به افزایش سطح استاندارد و کیفیت زندگی افراد داشته و سیستم های سرمایشی و گرمایشی تولید می کنند که هنگام کار میزان آرامش بیشتری برای افراد حاضر در محیط به همراه داشته باشند. در این مقاله بادبزن قصد داریم شما را با انواع سیستم های سرمایشی و گرمایشی آشنا می کنیم تا بتوانید با توجه به شرایط امروز و بالا رفتن هزینه ها انتخاب درست و مناسبی داشته باشید.
انواع سیستم های تهویه مطبوع
یکی از مباحث پر اهمیت در ساخت و سازهای امروز انتخاب سیستم های تهویه مطبوع می باشد که باید متناسب با شرایط اقلیمی و هزینه بهترین نوع سیستم سرمایش و گرمایش انتخاب گردد. به طور کلی دو نوع سیستم تهویه مطبوع مستقل و مرکزی وجود دارد که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.
سیستم تهویه مطبوع مستقل و انواع آن
سیستم های سرمایشی و گرمایشی مستقل دارای انواع گوناگونی می باشند که به ترتیب با توجه به قیمت از کمترین به بیشتری معرفی می نماییم:
- کولر گازی و اسپلیت
- داکت اسپلیت (اسپلیت کانالی)
- سیستم مینی چیلر
در سیستم های تهویه مستقل بهترین محل برای نصب کندانسور در صورتی که تعداد طبقات حداکثر چهار تا پنج طبقه باشد، پشت بام می باشد. در صورتی که تعداد طبقات مجتمع بیشتر از پنج طبقه باشد کندانسور در تراس نصب می گردد. در این حالت برای آنکه ظاهر ساختمان ناخوشایند نباشد از نظر معماری باید برای محل این قطعه مکانی در نظر گرفته شود که در دید نباشد. همچنین نصب کندانسور درون تراس علاوه بر اشغال فضا موجب تحمل صدا و گرمای حاصل از کندانسور توسط ساکنین آپارتمان می شود. در ادامه به مقایسه مدل انواع سیستم سرمایشی و گرمایشی مستقل می پردازیم.
کولر گازی و اسپلیت
یکی از انواع سیستم های مستقل مولر گازی و اسپلیت می باشد که دارای قابلیت سرمایش و گرمایش بوده و در انواع مدل ها و ظرفیت ها تولید شده و مورد استفاده می باشند. کولرهای گازی و اسپلیت مناسب انواع شرایط آب و هوایی بوده و از سیکل تبرید پیروی می نمایند. اجزای اصلی این دستگاه کمپرسور، کندانسور، شیر انبساط و اواپراتور می باشد. این نوع سیستم تهویه مطبوع به طور معمول حدود 12 سال عمر مفید داشته و بیشتر برای فضاهای کوچک کاربرد دارد. برای فضاهای لوکس مانند برج های تجاری این دستگاه توصیه نمی شود چراکه به کیفیت ساخت و معماری آسیب می زند.
داکت اسپلیت (اسپلیت کانالی)
استفاده از داکت اسپلیت ملزم آن است که برای فضاهای ساختمان دریچه های مستقلی تعبیه شود که از عملکرد و بازدهی سیستم نکاهد در این صورت به معماری داخلی واحدها کمک به سزایی کرده و نسبت به اسپلیت دیواری انتخاب بهتری می باشد. از ضعف های سیستم مستقل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- برای نصب کندانسورهای ساختمان نیاز به فضای زیادی روی تراس یا پشت بام می باشد که تعمیر و نگهداری این قطعه را کمی دشوار می کند.
- در صورت از بین رفتن قابلیت کنترل موضعی درجه حرارت، مصرف برق افزایش یافته و بهره وری دستگاه کاهش می باشد.
- کانال کشی و لوله کشی گران قیمت، نیاز به تامین برق سه فاز برای زیر بناهای بالا 180 متر مربع و مصرف برق زیاد از دیگر ضعف های این دستگاه تهویه مطبوع می باشد.
سیستم مینی چیلر
مینی چیلر نوعی دستگاه تهویه مطبوع می باشد که در دو نوع هوا خنک و آب خنک تولید می شود. انتخاب مینی چیلر نسبت به اسپلیت ها به صرفه تر بوده و موجب کاهش چشمگیر هزینه برق و تجمیع کندانسور هر واحد می شود. از دیگر قابلیت های این دستگاه کنترل دما در فضاهای مختلف می باشد. عمر این دستگاه حدود 18 سال می باشد که معقول و خوب می باشد.
از معایب این سیستم می توان به اختصاص فضای زیادی از تراس برای نصب کندانسور می باشد. همچنین قیمت تمام شده ی بسیار بالای آن از دیگر معایب این سیستم می باشد که باعث می شود از استقبال زیادی برخوردار نشود.
سیستم های تهویه مطبوع مرکزی
سیستم های سرمایشی و گرمایشی مرکزی با توجه به قیمتی که دارند از کم ترین ب هقیمت گران تر به ترتیب زیر می باشند:
- سیستم چیلر همراه با فن کویل یا هواساز
- سیستم VRF
اساسی ترین مزیت سیستم های تهویه مطبوع مرکزی کاهش چشمگیر مصرف برق و افزایش سطح آسایش افراد حاضر در محیط می باشد. علاوه بر این حذف کندانسور در این سیستم ها موجب شده نیازی به در نظر گرفتن فضا برای کندانسور نبوده و ظاهر ساختمان ناخوشایند نخواهد شد. همچنین برای سرمایه گذاران به صرف تر است که نخواهند فضای زیادی به ساخت تراس متعدد اختصاص دهند.
همچنین سیستم های تهویه مطبوع مرکزی موجب کاهش خرید ریماند برق و در نتیجه کم شدن ظرفیت کابل کشی ها، کنتور برق، تابلوها و پست های برق می شوند. از این رو به علت کاهش سرمایه گذاری اولیه برای این سیستم ها، بسیار مورد توجه انبوه سازان قرار گرفته است. از دیگر مزایای این سیستم ها عمر مفید آن که حدود 30 سال می باشد و از نظر اقتصادی نسبت به سایر سیستم های تهویه مطبوع بسیار به صرفه می باشد. در ادامه به بررسی یکی از این سیستم های مرکزی می پردازیم.
سیستم تهویه مطبوع مرکزی چیلر
نوعی از سیستم های سرمایش و گرمایش ساختمان چیلر ها می باشند که طی فرایند تراکم بخار، حرارت را از مایع که عموما آب است، می گیرند. چیلر ها در دو نوع تراکمی و جذبی می باشند. چیلر های تراکمی با انرژی برق کار می کنند و مصرف برق بسیار بالایی دارند. از این رو بیشتر مالکین و مهندسین ترجیح می دهند از چیلرهای جذبی استفاده کنند. چیلر های جذبی از انرژی حرارتی استفاده کرده و موجب خنک شدن هوا می شوند.
سیستم تهویه مطبوع مرکزی VRF و مزایای آن
این سیستم مرکزی ممکن است برای خرید تجهیزات اولیه و اجرای آن در ساختمان های تجاری هزینه زیادی را در برداشته باشد اما نسبت به سیستم های مستقل نظیر داکت اسپلیت و اسپلیت، دارای مصرف برق کمتری می باشد.
از دیگر مزایای آن می توان به کنترل دما در مکان های مختلف اشاره کرد. همچنین این سیستم ها کمک بسیاری به ارتقای معماری و نمای سختمان کرده زیرا کندانسورهای این سیستم مرکزی قابل انتقال از نمای ساختمان به نقاط کور می باشد.
یکی از مهم ترین ویژگی این سیستم های مرکزی استفاده از سیستم گرمایش به صورت موردی می باشد به گونه ای که هر فردی می تواند فقط در یک نقطه از فضای خانه از گرمایش استفاده کند، زیرا معمولا در هر خانه ای یک نفر وجود دارد که از نظر دمایی با سایر افراد متفاوت می باشد.
طور عمر این سیستم های VRF معمولا 25 سال می باشد، به طور کلی در کنار تمام مزایای آن، معمولا سرمایه گذران از انتخاب آن به علت قیمت بالا خودداری می کنند.
نصب این سیستم ها اصولا در محوطه برج ها و پشت بام قابل انجام است اما این نصب به علت افزایش ظرفیت کندانسور و لوله کشی مسی از طبقات تا پشت بام و نصب کندانسور VRF در آنجا هزینه زیادی را در بر می گیرد. پس بهتر است این کندانسورها در تراس آپارتمان نصب شده و هزینه ها را تا 40 درصد کاهش داد.
