مقالات
چگونگی نصب لوله های توکار سیستم های تهویه مطبوع
اسفند
نصب لوله های توکار سیستم‌های تهویه مطبوع یکی از کارهای ساختمانی است که این روزها با افزایش طرفداران کولرهای گازی نیاز به آن در ساختمان‌های مسکونی و اداری بیش از پیش به چشم می‌خورد. نزدیک به 17 سال است که این نوع سیستم‌های خنک کننده در ایران همه‌گیر شده‌اند و به دلیل وجود قابلیت‌هایی نظیر:
- کم بودن صدا و لرزش اسپلیت نسبت به کولرگازی پنجره‌ای
- قابلیت نصب در هر نقطه ساختمان
- زیبایی پنل داخلی و همخوانی با فضا و دکوراسیون داخلی
- کم مصرف بودن
- تجهیز بودن به قابلیت‌ها و امکانات مدرن و تکنولوژی‌های روز دنیا
- قابل استفاده برای انواع شرایط آب‌وهوایی
باعث شده مشتریان به سمت این نوع سیستم‌های خنک کننده دیواری مهاجرت کنند. اما نکته‌ای که بسیاری از پیمانکاران و مالکان ساختمان‌ها نسبت به آن بی‌توجه هستند، چگونگی نصب لولههای این سیستم‌های خنک کننده است که باید توسط متخصص و نصاب ماهر لوله کشی کولر گازی انجام شود، زیرا نصب لوله این دستگاه متفاوت از لوله‌کشی فاضلاب و آب سرد و گرم می‌باشد و در صورت عدم تخصص در نصب در طولانی مدت خساراتی نظیر نشتی، چکه آب و … به همراه دارد. با توجه به اهمیت این موضوع تصمیم داریم در این مقاله بادبزن تجربیات خود در زمینه نصب لوله های توکار را با شما به اشتراک بگذاریم.
لوله های توکار برای چه سیستم‌های مناسب است؟
نصب لوله های توکار عموما برای سیستم‌های خنک کننده دوتکه که دارای یک پنل داخلی و یک پنل خارجی می‌باشند انجام می‌شود. در این روش با استفاده از کابل و لولههای رابط اتصال دو پنل برقرار می‌شود. ایجاد این ارتباط در صورت روکار بودن موجب زشت شدن نمای داخلی ساختمان و اشغال فضای زیاد ساختمان می‌شود. اما از آنجایی که نمی‌توان این اتصالات را حذف کرد بهترین راهکار استفاده از لولههای توکار است.
متخصصان نصاب لولههای اتصال را درون دیوار نصب می‌کنند تا هم به لوله‌ها آسیب وارد نشود و هم زیبایی نمای داخلی حفظ شود. همچنین از آنجایی که این روزها فضای ساختمان‌ها کوچک شده است نصب لوله های توکار سیستم‌های سرمایشی به صورت یک قانون در شهرداری استان‌ها به ثبت رسیده و در صورت عدم توجه به این موضوع مجوز پایان کار ساختمان صادر نخواهد شد.
جنس لوله توکار
برای نصب لوله های توکار دو نوع لوله مورد استفاده می‌باشد که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم:
لوله مسی رابط پنل داخلی و خارجی
لوله موئین بهترین متریال برای استفاده به عنوان لولههای توکار هستند. دلایل زیادی برای این انتخاب وجود دارد اما اصلی‌ترین این دلایل عبارتند از:
- توانایی انتقال مناسب گاز
- خم کاری راحت
- امکان تعمیر و جوشکاری
- شرایط فیتینگ راحت به اتصالات برنجی
- مقاومت بالا
- عدم پوسیدگی در زیر کار و عدم سولفاته شدن
اما نکته حائز اهمیت در نصب لوله های توکار مسی این است که به دلیل حساسیت بالای لولههای مسی و له‌شدگی و شکنندگی راحت آنها، در زمان نصب باید نصاب کولرگازی دقت بالایی داشته باشد. همچنین باید نصاب این نکته را مد نظر داشته باشد که پس از نصب، شرایط نگهداری از لوله‌ها تا زمانی که هنوز کار تعمیرات یا ساخت ساختمان به اتمام نرسیده است را فراهم نماید. با این کار لوله‌ها به خوبی ساپورت می‌شوند و ناخواسته و در اثر حوادث ناگهانی دچار آسیب نمی‌شوند.
لوله درین (لوله تخلیه)
لولههای درین عموما از نوع لوله تک لایه یا پروپیلن با قطر 35 می‌باشند. از این رو باید به دو جهت در دیواره‌های آن شیارهایی تعبیه شود. یک شیار برای لولههای مسی به سمت رایزر، داکت یا مسیر پیش‌بینی شده برای انتقال لولههای مسی به سمت محل نصب پنل خارجی که عموما روی پشت بام قرار دادرد، می‌باشد و شیار دیگر مسیری به سمت لوله فاضلاب با توجه به محل نصب دستگاه است که معمولا نزدیک‌ترین رایزر به فاضلاب است.
نحوه نصب لوله های توکار
در ادامه نحوه تعبیه لولههای توکار را به صورت مرحله به مرحله شرح خواهیم داد:
مرحله اول:
اولین مرحله برای نصب لوله‌ها تعیین محل دقیق قرارگیری پنل داخلی و پنل خارجی می‌باشد. اهمیت این موضوع برای ساختمان‌های تازه در حال ساخت بیشتر بوده و تمام استانداردها باید رعایت شود.
مرحله دوم:
بعد از تعیین محل دقیق، نصب لوله های توکار باید به صورت تخصصی انجام شود تا بعد از اتمام ساختمان زمانی که نصاب اسپلیت برای نصب دستگاه شما اقدام می‌کند نیازی به لوله‌کشی نداشته باشد و تنها به نصب پنل داخلی و خارجی بپردازد. برای اینکار باید ابتدا لولههای مسی به خوبی و با روکش مناسب و با کیفیت، عایق‌کاری شوند. با این کار نه تنها لوله‌ها در برابر آسیب ایمن می‌شوند بلکه برای انتقال گاز نیز عمل عایق‌کاری لازم می‌باشد.
مرحله سوم:
سپس باید مسیر لوله‌کشی توسط مهندس تاسیسات و یا مجری نصب لولههای کولرگازی، تعیین گردد. توصیه می‌کنیم مسیر نصب لولههای توکار با مسیر سایر تاسیسات ساختمانی تلاقی نداشته باشد. لولههای اسپلیت دارای دو مسیر مجزا، یکی مسیر لولههای مسی رابط پنل داخلی و خارجی و دیگری مسیر لوله درین می‌باشد.
مرحله چهارم:
ابتدا نصب لوله درین انجام می‌شود، این لوله برای تخلیه آب دستگاه به سمت فاضلاب می‌باشد. سپس لولههای مسی نصب می‌شوند. لولههای مسی بصورت حلقه‌ای هستند و می‌توانند متراژ زیادی را بدون نیاز به لوله جدید، پوشش دهند.
مرحله پنجم:
لوله‌ها را از مسیر تعیین شده عبور دهید و هرکجا نیاز به خم‌کاری داشتید حتما عمل خم‌کاری را با استفاده از دستگاه خم کن انجام دهید تا کوچکترین اشتباه موجب له شدن و یا شکستن لوله نشود.
مرحله ششم:
در مکانی که برای نصب دستگاه تعیین کرده‌اید، حداقل در هر 50 سانتی‌متر یک بست قرار دهید و لوله را به دیوار یا هر تجهیز دیگری به جزء تجهیزات برقی و گازی مهار کنید. این کار را تا انتها و محل نصب پنل خارجی مثلا روی پشت بام ادامه دهید. در پایان یک الی دو متر از لوله را رها کرده و ادامه آن را با دستگاه برش، برش بزنید.
مرحله هفتم:
در پایان نصب لوله های توکار ابتدا لوله‌ها را تست کنید تا در صورت داشتن نشتی سریعا برطرف شود و از سلامت لوله‌ها اطمینان حال نماییدف زیرا در صورتی که لوله‌ها نشتی داشته باشند و متوجه نشوید، پس از اتمام کار نیازمند خرابی زیاد و هزینه زیاد تعمیرات خواهید بود و در نهایت با استفاده از گچ روی لوله‌ها را بپوشانید تا از خطرات احتمالی محفوظ بمانند. با انجام مرحله پایانی بعد از تحویل در آینده هیچ مسئولیتی بر دوش شما نخواهد بود.
